ഇതാ ഞാന്‍

വരണ്ട മരുഭൂമിയില്‍

ദാഹജലം പോലുമില്ലാത്ത വറുതിയില്‍

എന്നെ തനിച്ചലയാന്‍ വിട്ട്,

എന്‍റെ പ്രണയമേ, നീ എവിടെയാണ്?

മിഴികളിലൂടെ അഗ്നി ഊറുന്നു.

പൊള്ളിയടരുന്ന കവിളുകളില്‍നിന്നത് തുടച്ചു മാറ്റാതെ,

എന്‍റെ പ്രണയമേ, നീ എങ്ങു മറഞ്ഞു ?

പേനാതുമ്പിലെ മഷി പടര്‍ന്ന്,

എന്‍റെ മനസ്സ് മാഞ്ഞു തുടങ്ങി.

വിങ്ങിക്കരയാന്‍ കൊതിച്ച പൈതല്‍ പോലെ,

തല ചായ്കാന്‍ ഒരിടം തേടി.

ഞാന്‍ നികൃഷ്ടയെന്നു ,

എന്‍റെ ചുറ്റും പ്രകൃതി ആര്‍ത്ത് വിളിക്കുന്നു

ഇനിയെന്‍റെ മിഴികളില്‍ നീര്‍ പൊടിയില്ല

മനമിടറില്ല, ഒന്നുമോര്‍ക്കില്ല

മകളല്ല ഞാന്‍, സ്വയം ഭൂ

മരണവുമെന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു കളഞ്ഞു.

പ്രണയമേ നീയുറങ്ങി പോയോ?

നീ മയങ്ങി കിടക്കുക, യുഗാന്ത്യതോളം

നിന്നിലെനിക്കവകാശമില്ല

ഞാനുരുകി തീര്‍ന്നു കൊള്ളാം ,

നീയെന്നില്‍ ഉറങ്ങുക

എന്നിലെക്കഗ്നിശരങ്ങള്‍ വര്‍ഷിക്കപെടുമ്പോള്‍

മനസ്സിന്‍റെ കമ്പിളി പുതപ്പില്‍ ചുരുണ്ടു കിടക്കുക

ചൂളയില്‍ ഞാന്‍ വെന്തു മരിക്കും വരെ

നീ ബന്ധനസ്ഥനായിരിക്കുക..

അതു വരെ...........

അതുവരെയെങ്കിലും.....

എന്നിലെ ഹൃദയത്തുടിപ്പുകള്‍

നീയാണെന്ന് അറിയുക