ബാലിയും ഗ്രെവാളും പിന്നെ ഞമ്മളും

അഞ്ചാറു വര്‍ഷം മുന്നത്തെ കഥയാണ്, ബി ടെക് ആദ്യ വര്‍ഷം ഒന്നും രണ്ടും പരീക്ഷ നടക്കുന്ന കാലം. ആദ്യത്തെ രണ്ടു പരീക്ഷ കണക്കാണ്, കണക്ക് മാതമാടിക്സ് അതായത് കണക്ക് , എന്തായാലും രണ്ടു പേപ്പറും കണക്കാണ്, പഠിച്ചിട്ടും പഠിച്ചിട്ടും അത് കണക്കായി തന്നെ അവശേഷിക്കുന്ന കാലം.

ഈ കഥ നടക്കുന്നത് ഒരു ലേഡീസ് ഹോസ്റ്റലില്‍ ആണ്, സുന്ദരികളും സുശീലകളും സര്‍വോപരി ബുദ്ധിമതികളും ആയ ഒരു കൂട്ടം യുവ എന്‍ജിനീയര്‍മാര്‍ ( എഞ്ചിനീയറി മാര്) താമസിക്കുന്ന ഉഗ്രന്‍ ഹോസ്റ്റല്‍. കണക്ക് എല്ലാവരുടെയും തലയ്ക്കു പിടിച്ച സമയം. കംബയിണ്ട് സ്ടടി ആയതു കൊണ്ട് ആര്‍ക്കും സ്വന്തം റൂം സ്വന്തം കിടക്ക എന്നൊന്നും ഒരു വിവേചനവും ഇല്ല. രണ്ടു കട്ടില്‍ അടുപ്പിച്ചു ഇട്ട് , നടുക്ക് ഒരു ബാലി യും, ഒരു ഗ്രെവാളും തുറന്നു വെച്ച് , ആരെങ്കിലും ഒക്കെ പഠിക്കും, ചിലര്‍ പഠിപ്പിക്കും, ചിലര്‍ കേട്ടുകൊണ്ട് ഉറങ്ങും. അങ്ങനെ ഒരു പരീക്ഷാ തലേന്ന്,

ഈ കഥയില്‍ രണ്ടു ലീഡ് കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ആണ് ഉള്ളത്, ഒരാള് കെയ്റ്റ് വിന്‍സ്ലെറ്റ് , മറ്റെയാള്‍ ആഞ്ജലീന ജോളി. മറ്റു പല സഹതാരങ്ങളും ഈ കഥയില്‍ ഉണ്ട്, പക്ഷെ അവര്‍ ഒക്കെ ഈ നായികമാരുടെ നിഴല്‍ മാത്രം.

നമ്മുടെ കെയ്റ്റ് വിന്‍സ്ലെട്ടും , അന്ജെലീന ജോളിയും പിന്നെ മറ്റു പല സുന്ദരിമാരും കൂടെ രാത്രി പകലാക്കി പഠിച്ചു പഠിച്ചു അവസാനം പുസ്തകത്തിന്‌ ചുറ്റും കിടന്നു ഉറങ്ങി പോയി. രാത്രി കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ നമ്മുടെ അന്ജെലീന ജോളി എഴുന്നേറ്റു. ഉറക്കം ശെരിയാവുന്നില്ല. സ്വന്തം കട്ടിലില്‍ കിടന്നു തന്നെ ഉറങ്ങണം പുള്ളിക്ക്, ഉറക്കച്ചടവോടെ വാതില്‍ക്കല്‍ ചെന്ന്, വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ നോക്കി. എന്ത് ചെയ്തിട്ടും സാക്ഷ എടുക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല. തിരിച്ചു വന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ നമ്മുടെ കെയ്റ്റ് , "ബാലി " യെ തലയിണയാക്കി ചുരുണ്ട് കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നു. കെയ്റ്റ്ന്റെ ഒരു കൈയിന്റെ മേലെ മറ്റൊരു സുന്ദരി, വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ ആരെയെങ്കിലും വിളിക്കണമല്ലോ, കെയ്റ്റ് നെ തന്നെ വിളിക്കാം .

"കെയ്റ്റ് , കെയ്റ്റ് ..ഒന്നെണീക്കൂ." അന്ജെലിന വിളിച്ചു.

കെയ്റ്റ് അറിയുന്നേ ഇല്ല. അതങ്ങനെയാണ്, ഉറങ്ങി കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ കെയ്റ്റ് നെ വിളിച്ചാല്‍ കിട്ടില്ല. ആന കുത്തിയാലും അറിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു വീട്ടിലെത്തിയാല്‍ കെയ്റ്റ് ന്റെ മമ്മി വിറകു കൊള്ളിയും പിടിച്ചു കൊണ്ടാണ് രാവിലെ എണീപ്പിക്കാന്‍ വരിക.

"എടീ പെണ്ണെ, ഒന്നെനിക്കെടി പോത്തെ " അഞ്ജലീന കെയ്റ്റ് നിട്ടു ഒരു തട്ട് കൊടുത്തു.

കെയ്റ്റ് മെല്ലെ അനങ്ങി, "ആ , എന്താടീ " , കണ്ണ് തുറക്കാതെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു കൊണ്ട് കെയ്റ്റ് ചോദിച്ചു.

"എടീ വാതില്‍ തുറക്കുന്നില്ല, എന്താ ചെയ്യുക ?" അഞ്ജലീനയും പകുതി ഉറക്കത്തില്‍ തന്നെ, "എടീ എന്താ ചെയ്യണ്ടേ ? എനിക്ക് റൂമില്‍ പോകണം "

"എടീ എക്സിന്റെ വാല്യൂ സബ്സ്ടിട്യൂറ്റ് ചെയ്താ മതി , പോ, തന്നെ ചെയ്യ് " കെയ്റ്റ് ഉപദേശിച്ചു.

"ഓക്കേ " എന്നും പറഞ്ഞു ആഞ്ജലീന സാക്ഷയിന്മേല്‍ എക്സിന്റെ വാല്യു സബ്സ്ടിട്യൂറ്റ് ചെയ്യാന്‍ പോയി. വാതില്കല്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ആണ് ആഞ്ജലീനക്ക് ബോധം വന്നത്. എക്സ് എങ്ങനെ വാതിലില്‍ സബ്സ്ടിട്യൂറ്റ് ചെയ്യും. തിരിച്ചു വന്നു കെയ്റ്റ് നിട്ടു നല്ല ഒരു തട്ട് കൊടുത്തു. "എടീ എന്താടീ പൊട്ടീ, എന്തിനാ എനിക്കിട്ടു താങ്ങിയത് " എന്നും ചോദിച്ചോണ്ട് കെയ്റ്റ് എണീറ്റ് വന്നു.

"എടീ വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല, വാ "

"ഇവിടെ എങ്ങാനും കിടന്നു ഉറങ്ങെടി, രാവിലെ തുറക്കാം " കെയ്റ്റ് മൊഴിഞ്ഞു .

"പോര, എനിക്ക് ഇപ്പോതന്നെ പോണം " ആഞ്ജലീന പണ്ടേ വാശിക്കാരിയാണ്‌.

"എന്നാല്‍ ശെരി, " കെയ്റ്റ് എണീറ്റു. എന്തിനും പോന്ന നമ്മള് ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോഴാണോ ഒരു ചിന്ന വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ ആഞ്ജലീന കഷ്ടപെടുന്നത്. ജബ് ഹം ഹൈ തോ ക്യാ ഗം ഹൈ !!

രണ്ടു പേരും കൂടി വാതിലിന്റെ അടുതെത്തി, നോക്കുമ്പോഴാണ്, സാക്ഷ ഇട്ടിട്ടേയില്ല. ഉറക്കച്ചടവില്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ ആണ് ആഞ്ജലീനക്ക് അത് തുറക്കാന്‍ പറ്റാതെ തോന്നിയത്. എന്തായാലും ആഞ്ജലീന വാതില്‍ തുറന്നു സ്വന്തം റൂമിലേക്ക്‌ പോയി.

സുഖമായി ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന കിര്‍സ്ടന്‍ സ്റ്റുവര്‍ട്ട് ഇവളുമാരുടെ ബഹളം കേട്ട് ഞെട്ടി എണീറ്റ്‌ ഈ സംഭവതിനെല്ലാം സാക്ഷിയായത് കൊണ്ട് ഡയലോഗുകള്‍ വള്ളി പുള്ളി വ്യത്യാസമില്ലാതെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് പിറ്റേ ദിവസം തന്നെ കിട്ടി.