എല്ലാവരേ യെയും പോലെ നീയും ഇത് വായിക്കും
അപ്പോൾ
വരികൾക്കിടയിൽ നിന്ന്
ഒരു വാക്കു മാത്രം നിന്നെ വന്നു തൊടും
നിന്റെ വിരൽ പിടിച്ചു
പൂക്കൾ വീണു കിടക്കുന്ന ഇടവഴിയിലൂടെ
അത് പിറകിലോട്ടു നടക്കും
കല്പടവുകളിൽ ചേർന്നിരിക്കും
ഒഴിഞ്ഞ ഇടനാഴിയുടെ ഇരുളിൽ
ഒരു ഉമ്മയിൽ പൂത്ത് നിൽക്കും
യാത്ര പറയാനാവാതെ
പെട്ടെന്നൊരു കവിതയുടെ മൗനത്തിൽ പൊതിഞ്ഞു
അത് നിന്റെ വീട് വിട്ടു പോകും
അപ്പോൾ എന്റെ കവിത പിന്നെയും മൗനമാകും